Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Ve Perde İndi, Agatha Christie'nin kaleme aldığı son Hercule Poirot romanıdır. Romanın mekanı ilk Hercule Poirot romanı olan Ölüm Sessiz Geldi romanının mekanı olan Styles Köşkü'dür. Agatha Christie, 85 yaşındayken yazdığı bu eserde, tam 55 yıl aranın ardından Hercule Poirot’a, yine karakterin hayat bulduğu Styles Köşkü’nde veda eder. Kitabın yayımlanmasından kısa süre sonra kendisi de ardında onlarca hikâye bırakarak okuyucularına veda eder.
SPOİLER
Biraz garip hissediyorum. Bu okuduğum belki yirminci kitabı ve Poirot'a veda etmek inanılmaz sarsıcıydı. Bir an sayfayı ilerletemedim. Hatta ölmemiştir ya bile dedim.
Yazarın Poirot ile son kitabı olduğunu biliyorum, zaten öldü. Ama ne bileyim. Öleceğini tahmin de etmiştim. Yine de!
Derin bir nefes.
Katili buldum bu defa. Sanırım bu ikinci kez oluyor Agatha'nın kitaplarında. Birisinde Miss Murple'ın anlattığı bir kitabıydı. Şimdi de bu.
Katilin direkt olarak kendisinin öldürdüğünü ya da azlettirdiğini zaten herkes anlamıştır. Norton'un aşırı şüpheli tavırları vardı. Sürekli Hasting'e onu şüphelendirecek şeyler ima edip duruyordu. Diğerleri hakkında olanları da romantik olaylara bağladım ki bu da doğruydu zaten. Sadece Barbaranın kendisini öldürdüğünü anlayamadım. Norton'un da o gece Poirot ile konuştuktan sonra kendisini öldürdüğünü düşünmüştüm ama adam pişkin pişkin asla pişmanlık duymayan caniymiş. Gerçi ben suçlarını itiraf etmektense kendisini öldürmeyi Kabul etmiştir diye düşünmüştüm ama... Neyse.
Poirot'ya böyle veda ettikten sonra kitapları çıkış sırasına göre okumadığım sevindim. Ona henüz elveda demeye hazır değilim açıkçası.
Ah, Poirot! Benim bıyıklı dedektif yoldaşım.
Merhaba arkadaşlar. Uzun zamandır #agathachristie okumuyordum. Bu eseri okurken hem çok hüzünlendim hem de şaşırdım. Hercule Poirot hastalanınca Styles Köşkü’nde dinlenmek üzere pansiyoner olarak kalmaktadır. Otelde daha önce işlenmiş bir cinayeti tek başına çözemeyeceğini düşünüp yakın dostu yüzbaşı Hastings’i çağırır. Ve bundan sonrası işler iyice iyice karışır. Otelde bir intihar olayı gerçekleşir. Bu bir intihar mı yoksa cinayet mi?
Otelde bulunan herkes tehlikededir. Bakalım Hastings ve Poirot bu olayları çözebilecekler mi?
Beklenmedik sonuçlarla biten bu eseri daha fazla bekletmeden okumanızı tavsiye ederim.
Gözlerine ve kalbine ne zaman çekildiğini bilmediği perde, indi birden ve kadın işte o zaman gerçekten gördü.
Sırça bir sarayda oturup hayata hiç dokunmadığını yaşamın içine karışmadığını buna karşılık hayatında kendisine dokunmadığını gördü.
Bir hapishanede yaşadığını üstelik bu hapishaneyi kendi elleriyle inşa ettiğini gördü.
Sahip olduğunu
Agatha Christie her zaman şaşırtmayı başarıyor. Daha önce okuduğum kitaplarda yaptığım gibi katilin kim olduğunu hakkında tahminde bulundum. Bu kez tutturdum,diyecekken cinayet işleyecek kişi bir hata sonucu öldü.
Hastings,Dr.Franklin,Judith,Hemşire Craven,Norton…Styles Köşkü…
Zekice kurgulanmış bir eser, akıcı bir anlatım…
İlk kez Agatha Christie okuyorum ve pek de etkilendiğim söylenemez. Allahtan kitabın son 30 sayfası güzeldi de oh be okuduğuma değdi en azından diyebildim. Ne yazı ki polisiye-cinayet konularında Grange’ın üstüne tanıyamıyorum.
İnsan beklenmedik sonlara alışkındır hele de Agatha Christie okuyorsa muhakkak bir şeyler olmasını bekler. Ama bu seferki biraz daha başkaydı. Pairot'un bu eserle aramızdan ayrılmasından mı kaynaklıdır bilemem ama gerçekten hiç beklemediğim bir şekilde bitti. Karmaşık ve bi o kadar da güzel. Okurken yapılan çıkarımlar bu sefer okuyanı da çıkarım yapmakta zorlar gibi duruyor. Aslında Pairot gerçeği her defasında fısıldıyor ama bakmakla görmek aynı şey değil. Beklentiler çoğu zaman asıl olandan uzaklaştırır insanı ve gerçeği görmesine engel olur.
Ve perde iner!..
Romanın neresinden anlatsam bilemedim. O yüzden anlatmakla olmaz, okunması gerekir. O duyguları okurken hissedin diyip sözü sizlere bırakıyorum :))
Polisiye seven kişilerin bir kez olsun şans vermesi gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Okumanızı tavsiye eder, okuyacak olanlara da şimdiden keyifli okumalar dilerim...
Agatha Christie mükemmel bi yazar okuduğum 2. Kitabı ve tüylerim diken diken bitirdim.Aslında yazarın son kitaplarından biriymiş ama ben bunu bilmeyerek okudum Poirot karakterinin diğer kitaplarını da okumayı istiyorum çok zeki bi karakter.Kitap çok sürükleyiciydi ve sonu muhteşemdi.
kesinlikle beklenmedik!
en memnun kaldığım agatha romanlarından biri. ve öncelikle henüz okumayanlar için şunu tavsiye ediyorum; yazar ile tanışma kitabı olarak seçmeyin, ya da en azından bunu okumak için acele etmeyin. pişman olmayacaksınız, okuma deneyiminiz daha kaliteli olacak bana güvenin. tabi ki polisiye romanlarda herkes kendisine bir katil adayı seçer fakat agatha romanlarında katili "doğru" sebeplere dayanarak tahmin edebilmek imkansız. her zaman sizi şaşırtıyor, aslında başından beri size gerçekleri fısıldıyor fakat siz doğru açıdan bakamıyorsunuz ve taşları yerine oturtamıyorsunuz. bu kitapta da öyleydi. kesinlikle tavsiye ediyorum fakat dediğim gibi yazarın ünlü dedektifi ile kaleme aldığı başka romanlarını okuduktan sonra bunu okumanız daha uygun olacaktır. hercule poirot'nun maceralarına yeterince tanıklık etmeden bu kitabı okursanız sonra pişman olabilirsiniz